Државата сѐ уште нема соодветен систем за згрижување на жени кои претрпеле семејно насилство, ниту пак реални бројки за тоа колку насилството го чини општеството. Ова е ставот на активистите од Националната мрежа против насилство врз жени и семејно насилство, кои сметаат дека е неопходна проценка на трошоците од семејното насилство и употреба на единствена методологија за нивна пресметка.
На денешната презентација во Јавна соба, тие укажаа на потребата за проценка на трошоците од семејно насилство и ја потенцираа потребата од специјализирани сервиси за семејно насилство.
Нема единствена национална проценка во Македонија за тоа колку семејното насилство навистина ја чини државата, децидна е професорката Стојанка Мирчева. Според неа, постојат неколку одделни студии кои прават обид да дадат финансиска вредност на различните услуги и да ги пресметаат трошоците од семејно насилство врз жената која преживеала насилство, врз општеството во целина и врз нејзиното потесно опкружување.
„Ние се залагаме да се даде монетарна вредност на услугите што се даваат на жените кои претрпеле семејно насилство, на страдањето и болката и загубената продуктивност, како последица на семејното насилство“, смета Мирчева.
„Мора да имаме финансиска рамка која ќе ги дефинира потребните активности и мерки и финансиските средства кои ќе треба да бидат доделени за нив. Крајна цел на овие чекори е намалување на семејното насилство воопшто“, додава професорката.
Во Македонија сега има четири засолништа за згрижување на жени кои претпреле насилство. Активистите велат дека не се сите функционални, а потсетуваат дека порано работеле дури десет засолништа. За жените често не е лесно да се спасат од насилството, понекогаш и поради несоодветното работење на правосудниот систем и институциите, сметаат од Глас против насилство.
„Можеме да дебатираме дали има подобрување или не, но во системот за заштита и поддршка и постоечките услови за жени кои претрпеле родово базирано насилство, бројките не бележат напредок. Напротив, покажуваат дека со текот на годините гаснат и веќе постоечките сервиси“, вели Санела Шкријељ од Националната мрежа против насилство врз жени и семејно насилство.
Таа додава и дека жените многу често немаат пристап до потребните и соодветни специјализирани услови за заштита и поддршка, кои би им помогнале да излезат од циклусот на насилство и понатаму да зајакнат и да можат да се вратат во нормалното општествено живеење. Особено се загрозени жените со попреченост, кои немаат пристап до сервисите за заштита.
С.Т.