Што имаат заедничко кикириките, оризот, бананите, компирите и печурките? Покрај тоа што се вкусни, може да се трансформираат во градежни материјали. Во извештајот насловен „Урбана био-јамка”, групата Аруп од Лондон предлага да го употребуваат отпадот од храна (што развиените нации го имаат во изобилство) за да развијат евтини и еколошки материјали за употреба во градежништвото.
Авторите на извештајот имаат за цел да покажат „дека е можна различна парадигма за материјалите во градежништвото“. Со оглед на тоа дека најголемите нации во светот, губат до 40 проценти од целата храна, целта е да се претвори отпадот во ресурс за создавање на „производи за конструкција, инженеринг и архитектура”. Ова може да се направи со менување на традиционалниот систем за управување со отпад.
Отфрлените органски материјали кои можат да се покажат како корисни вклучуваат лушпи од кикирики, кои може да се користат за создавање на евтини врати на лизгање кои се отпорни на оган и мраз; ориз, кој може да се претвори во пепел и се меша со цемент за да се елиминира потребата од филтри; банани, овошје чии листови можат да направат нерамни текстили како резултат на силните влакна; печурки, кои можат да се користат за растење на зградите; и лушпи од компири, кои може да се чистат, преситуваат и сушат за да се произведе лесен, огноотпорен и водоотпорен изолационен материјал.
Групата тврди дека искористувањето на отпадот од храна за градење ќе придонесе за кружна економија каде што органскиот отпад се става да се користи, наместо да се фрла во депониите. Регулирањето на отпадот од храна, исто така, ќе го намали количеството на метан што се произведува кога овошјето и зеленчукот полека се распаѓаат. Гасот придонесува за глобалното затоплување, феномен што резултира со затоплување на температурите, зголемување на нивото на морето и влошување на природните катастрофи.
Целта на Аруп е да ги подобри зголемените нивоа на отпад и недостигот на суровини. Користењето на евтини материјали со ниско ниво на јаглерод е долгорочната цел на оваа идеја.