Американската администрација за храна и лекови (FDA) утврди дека 3,4-метиленедиоксиметамфетамин (МДМА), исто така познат како екстази, е „значајна терапија“ во третман на пост-трауматски стресни нарушувања (ПТСН). Благодарение на овие чекори во истражувањата, дрогата може да има побрз пат до фармацевтско одобрување, објави futurism, а пренесува ХОПС.
Мултидисциплинарната асоцијација за психоделични студии ја објави одлуката на ФДА минатата недела, откривајќи дека тие сега можат да се придвижат кон нивните претстојни истражувања „Фаза 3″. Каде може да се утврди ефикасноста на дрогата при лекување на оние кои страдаат од ПТСН. Испитувањата ќе вклучат 200 до 300 учесници, а првото испитување ќе започне да ги прифаќа субјектите во 2018 година.
За прв пат, психотерапијата со психоделична помош ќе се оценува во „Фаза 3“ испитувања. Со ова лекот да биде достапен на рецепт. Испитувањата ќе се одржат во САД, Канада и Израел, а МАПС планира да отвори разговори со Европската агенција за лекови, со надеж дека во истражувањата ќе се вклучи и Европа. Засега фокусот е на обезбедувањето на финансирањето што им е потребно.
Според „Sciene”, организацијата се уште е во процес на собирање пари за испитувањата, и досега само успеале да обезбедат 13 милиони долари, околу половина од нивната цел. Од 1986 година МАПС спроведува МДМА испитувања со надеж дека ќе ја докаже терапевтската вредност на дрогата. По објавувањето на една мала студија во САД во 2011 година, психоактивната супстанца се стекнува со моментот потенцијален третман за ПТСН. Оттогаш, научниците се залагаат за дополнително тестирање, но стигмата кон екстазите како штетна улична дрога, го попречува напредокот.
„Ова не е голем научен чекор”, вели Дејвид Нат, невропсихофармаколог на Кралскиот колеџ во Лондон. „40 години е очигледно дека овие дроги се лекови. Ама ова е огромен чекор кон прифаќањето“.
Претходните МАПС испитувања кои истражуваат колку добро МДМА може да се третира со ПТСН даде поволни резултати, придонесувајќи за претходно спомнатата одлука на ФДА. Во испитувањата во „Фаза 2“, 107 лица кои имале ПТСН во просек од 17,8 години, биле третирани со психотерапија со помош на МДМА. По два месеца, 61 отсто од учесниците повеќе не страдале од ПТСН. По една година, тој број се зголемил на 68 отсто. За ПТСН потребно е само мало активирањето како звук, мирис, или објект да се донесе трауматската меморија назад. Речиси 8 милиони возрасни лица го искусуваат ПТСН годишно, а и децата исто така можат да страдаат од него.
Доколку МДМА се покаже како ефикасен и безбеден третман, тоа би можело да помогне милиони луѓе да живеат нормално, да имаат здрав живот без страв од следната епизода на ПТСН.