Нова студија проценува дека луѓето во своите домови или автомобили можат да вдишат дури 68.000 ситни пластични честички дневно кои се доволно мали за да навлезат длабоко во белите дробови. Тие се со големина помеѓу еден и десет микрометри, или околу една седмина од дебелината на човечката коса, и претставуваат голема закана по здравјето бидејќи полесно можат да се дистрибуираат низ целото тело.
За разлика од оваа, претходните студии идентификуваа поголеми парчиња микропластика во воздухот, кои не се толку голема закана по здравјето бидејќи не се движат длабоко во белодробниот систем, пренесува Гардијан.
„Бевме доста изненадени од нивоата на микропластика што ги откривме кои беа многу повисоки од претходно проценетите. Честичките се толку мали што се пренесуваат во ткивото, што е опасно бидејќи може да навлезат во крвотокот и длабоко во респираторниот систем. Наодите укажуваат дека влијанијата врз здравјето од вдишувањето микропластика може да бидат позначајни отколку што мислиме,“ рече Надија Јаковенко, истражувач за микропластика и коавтор на студијата со францускиот Универзитет во Тулуз.
Микропластиките се мали парчиња пластика кои се или намерно додадени во стоки за широка потрошувачка или се производ на распаѓање на поголема пластика. Честичките содржат до 16.000 пластични хемикалии, од кои многу, како што се БПА, фталати и ПФА, претставуваат сериозен ризик по здравјето. Честичките се пронајдени низ целото човечко тело и може да ги преминат плацентарните и мозочните бариери.
Досега се сметаше дека храната и водата се главниот пат на изложеност на луѓето на микропластика, но новото истражување ги истакнува ризиците и од загадувањето на воздухот. Меѓу другите проблеми, микропластиката е поврзана со хроничното белодробно воспаление, кое може да доведе до рак на белите дробови.
Концентрациите во воздухот во затворен простор се далеку повисоки од надворешниот воздух, што авторите на студијата велат дека е загрижувачко бидејќи луѓето поминуваат околу 90 отсто од денот во затворен простор.
Студијата го мереше воздухот во повеќе станбени објекти како и во внатрешноста на автомобилите. Се смета дека изворот на микропластика во становите е од разградувањето на пластиката во производите за широка потрошувачка, од облеката до кујнскиот прибор и теписите.
„Секое движење на воздухот, вибрациите, движењето на луѓето, одење, седнување, станување, отворање прозорец ги покренува честичките“, рече Јаковенко.
Концентрацијата на пластика во воздухот во автомобилите беше околу четири пати поголема отколку во становите, бидејќи станува збор за помала затворена средина, а вентилацијата не е добра.
Студијата констатира дека е невозможно да се избегне сета микропластика во воздухот, но изложеноста може да се намали со елиминирање на што е можно повеќе пластика од домашната средина, со купувње производи направени од дрво, метал и природни влакна или материјали. Истражувањето покажува дека и хепа системите за филтрирање на воздух се ефикасни во отстранувањето на микропластиката, а редовното чистење со правосмукалка со хепа филтер и бришењето прашина можат да помогнат.
