Ана Стојаноска: Фестивалот „Војдан Чернодрински“ е на сите институционални театри во Македонија и на сите театарски работници и уметници

58. издание на Македонскиот театарски фестивал „Војдан Чернодрински“ во Прилеп полека се приближува кон крајот.

Оваа година на театарската сцена се изиграа единаесет претстави во продукција на националните театри и шест претстави во придружната програма.

Уметничката директорка, Ана Стојаноска, со која Радио МОФ имаше можност да направи кратко интервју, вели дека фестивалот поминал добро и публиката е задоволна од изборот на претставите и од програмата.

Денеска е претпоследен ден од 58. издание на МТФ „Војдан Чернодрински“. Како сте задоволни од фестивалот?

Се разбира дека сум задоволна. Се разбира дека знам дека можеше повеќе и поразлично. Но, исто така знам дека нудам простор и за други решенија и за други концепти. Се стремам секое издание да си има своја приказна и истата да е препознатлива и од страна на публиката и од страна на учесниците и од страна на гостите.

Фото: МТФ „Војдан Чернодрински“

Досега се изиграа многу претстави и во официјалната и во придружната програма. Како сте задововлни од изведбите на театарските претстави?

Фестивалските изведби се секогаш поместени. Не само физички, туку и метафорично. Едноставно матичната сцена не е иста со фестивалската. Но, тоа што го видовме покажува дека театрите имаат свесност за фестивалските адаптации. Овде го изнајмуваме дотраениот простор на Центарот за култура и театарот. Се соочуваме со повеќе технички предизвици. Иницираме, инспирираме и повикуваме да се изгради нов театар во Прилеп, зашто тоа не го заслужува само градот, туку и долгата традиција на овој фестивал.

Дали може да споделите со нас колку вкупно публика ги изгледа претставите?

Со тоа што на првиот ден се распродадоа 3 големи претстави кажува колкав број на публика има во Прилеп што сака театар. Бројките се едноставни 11 претстави во официјална конкуренција, од кои повеќе имаа и столчиња плус, да не ги заборавиме претставите во нетеатарските простори, како и уличните изведби, сигурна сум дека нашата публика број повеќе од 5000.

Дали годинешниот фестивал ги исполни вашите очекувања?

Во однос на изглед и организација да, во однос на поддршка не. Сметам дека треба да се има однос кон фестивалот на малку поинаков начин. Овој фестивал е на сите институционални театри во Македонија, на сите театарски работници и уметници. Сите очекуваат нешто од фестивалот. А забораваат дека треба и тие да дадат нешто на фестивалот. Но, како прилепчанка знам дека тоа е речиси невозможно. Зашто кај нас повеќе се прават заткулисни игри отколку што се помага. Зашто кај нас е поинтересно да се напаѓа скришум отколку гласно и јасно да се проговори. Но, јас сум човек што верува во добро и креативно и ќе кажам добро е што го имам својот тим и добро е што овој фестивал ја одржува својата традиција.