Nëse doni të lexoni tekstin në gjuhën shqipe, shtypni “Shqip” / За текстот на албански јазик кликнете „Shqip“
-
Активисти и неколку партии побараа оставка од дополнителниот заменик-министер за труд и социјална политика Диме Спасов. Неговиот контроверзен случај беше топ тема по медиумите и социјалните мрежи, и истовремено отвора стара рана кога е во прашање историјатот на оставките во земјава како морален и одговорен чин.
За дел од јавноста е недозволиво да нема било каква одговорност од функционер кој според МВР направил сообраќајки, избегал по обата судири и бегајќи бил запрен од полициска патрола, за потоа повторно да избега додека траел увидот и ја оставил сопатничката. Исто така, случајот го „протресе“ и човекот кој час подоцна дошол на местото на настанот тврдејќи дека тој возел, но не знаел што точно се случило и полицијата не му верувала. Дополнителна доза духовитост и контрадикторност донесоа и објавите на провладини медиуми дека Спасов го бркала наводна група криминалци од албанско потекло од скопска Серава, кои потоа се појавија и во полициска станица со изказ дека се лажно обвининети.
Овој галиматијас не го запре налетот од реакции од јавноста, туку продолжија барања за оставка на Диме Спасов. Низ социјалните мрежи се споменуваат и можни протести. Револтот се зголемува со фактот што земјава оставките се реткост, нема доволно функционери кои ќе направат одговорен гест и, со тоа, ќе бидат пример. Oставките се прилично нова и непозната категорија во националната реалност, a без нив се шири митот на безгрешност, но и криминогена толеранција.
Досегашните искуства гo потврдуваат ваквиот „срамежлив“ тренд тренд за повлекување од функцијата како морален чин. Во превод – Македонија е прилично неодговорна земја од аспект на лоцирање или признавање одговорност. На прстите од рацете може да се избројат функционерите што презеле одговорност, лична иницијатива за да ја напуштат позицијата или ресорот поради несреќи, поткупи, криминални активности, смртни случаи, катастрофи или скандали. Тоа е премалку за земја што граѓански и институционално се развива, се дообликува и кокетира со ЕУ и со западниот свет за примена на своите демократски вредности.
Прв на памет доаѓа Антони Пешев. Тој беше министер за сообраќај во 1993 година и се одважи да поднесе неотповиклива оставка од морални причини, по авионските несреќи на „Палер“ и „Авиоимпекс“. Оставка во 1995 година даде и Љубомир Фрчкоски, кој беше министер за внатрешни работи кога на 3 октомври 1995 беше извршен атентат врз претседателот Киро Глигоров. За оставката на Фрчкоски медиумите пишуваа неколку денови по атентатот, сепак, тогашниот премиер Бранко Црвенковски, по еден месец размислување, не ја прифати.
Од падот на авионот „Фокер“ на Палер Македонија во 1993 година
Слично беше и со Миле Јанакиески. Оставката што ја понуди тогашниот министер за транспорт, дојде по бродска несреќа на Охридско Езеро. Во најголемото национално езеро 15 бугарски туристи ги загубија животите, но одлуката на Јанакиески не ја прифати актуелниот премиер Никола Груевски. Минатата година Јанакиески поднесе оставка, но тоа официјално беше поради „политичката состојба и сите сечени, лепени и монтирани снимки“, но претходникот на Владо Мисајловски не спомена дека презел одговорност за постапките кои цела Македонија ги слушна во „бомбите“.
Освен случајот со Пешев, дел од македонската јавност памети и оставка на еден премиер – Хари Костов, кој само пет месеци по преземањето на функцијата, во ноември 2004 се повлече од функцијата. Како причина за ваквиот потег тој тогаш ги наведе проблемите во соработката со ДУИ, тогашниот коалиционен партнер во владата на СДСМ.
Дел од домашната јавност може ќе се присети и на оставката на Ѓунер Исмаил. Во 1996 година Сашо Ордановски беше сменет од директорската позиција во МРТВ, а Исмаил, како тогашен министер, портпарол на Владата, не се согласи за директно вмешување на власта во самостојната уредувачка политика на телевизијата. Исмаил тогаш почувствува дека е недозволиво загрозување на јавниот интерес и функцијата на националната телевизија.
Во мандатот на Лазе Еленовски падна армиски хеликоптер, загинаа 12-мина војници. Притисок во јавноста се интензивираше, но тогашниот министер за одбрана одби да поднесе оставка. Слично беше и откако падна владиниот авион во кој загинаа претседателот Борис Трајковски и осум соработници. Ресорен министер тогаш беше Агрон Буџаку, а одговорен за одржување на владината флота директорот на Службата за општи и заеднички работи, Горан Минчев.
Трагичниот крај на деветгодишната Тамара Димовска од Велес, чие барање за операција се заглави во бирократски лавиринти, наиде на лавина реакции од граѓаните – протести, остри критики од експертската јавност и разни здруженија, па логично произлегоа барања за оставки од Министерството за здравство и во Фондот за здравствено осигурување. Факт е дека неколку луѓе од Фондот си заминаа, но граѓаните преку низа протести побараа и преиспитување на политичката институционална зрелост, со цел потенцијалната оставка на министерот Никола Тодоров да добие солидарна и хумана димензија, да прерасне во пример. Со трагедијата со Тамара, но и со повеќе аномалии во здравствениот систем, Тодоров од активисти доби и „титула“ на „Министер за смрт“.
„Крвав“ плоштад за потсетување на убиството на Мартин Нешкоски и обидот за негово забошотување
Иако на улиците реки од луѓе со денови протестираа поради убиството на 21-годишниот Мартин Нешкоски, а МВР изнесе контрадикторни изјави, оставка не даде ниту тогашната прва полицајка Гордана Јанкуловска. На својата позиција остана и по 5 мај 2015, откако опозицијата објави нова „бомба“ со разговори и го актуализираше случајот со Нешкоски, а пред Владата се собра револтирана маса народ барајќи одговорност и од Никола Груевски, и од цел владин врв воопшто. Оставката на Јанкуловска дојде нешто подоцна. Слично како и оние на Сашо Мијалков и Јанакиески, се поврзуваше со политичката криза, без никаква индикација дека ја поднесува поради обвинувањата за прикривање на случајот со Нешкоски.
Оставка не поднесе ниту претседателот Ѓорге Иванов. Политичката криза во земјава доби нова димензија и масовни протести токму по одлуката на Иванов за колективно помилување на 56 лица, најголем дел функционери и нивни помошници поврзани со случаи од скандалот со прислушувањето. Иванов својата постапка ја бренеше со аргумент дека е тоа е „одлука од државен интерес, за помирување на страните и решавање на кризата“. Ова само го дозапали вулканот, а лавата со револт се прелеа низ улиците на Македонија. Така се роди и „Шарената револуција“.
Критики на адреса на градоначалникот на Скопје, Коце Трајановски дојдоа по полавите на 6 август. Тие оставија зад себе 22 мртви лица, стотици уништени куќи и апокалиптични глетки во реоните на Сингелиќ, Стајковци, Смилковци и Арачиново, па се бараше оставка од Трајановски поради непревземање мерки за заштита пред поплавите и недостаток на инвестиции во инфраструктура. Исто така, дојдоа критики и за начинот на дејствување и справување со последиците на поплавите. Трајановски остана на својата функција.
Здружението на новинари на Македонија (ЗНМ) побара оставка или разрешување од потпретседателот на Владата Владимир Пешевски, кој минатата недела после прес конференцијата на која го претставувал извештајот на Дуинг бизнис за Македонија, навредувал новинарка од дневниот весник „Вест“ поради тоа што прашала дали владата размислува да ја покачи старосната граница на 67 години за одење во пензија. Како што реагираше ЗНМ, Пешевски иритиран од инсистирањето на новинарката да добие прецизен одговор околу намерата на владата да ја покачи старосната граница за заминување во пензија и се обратил на новинарката со контра прашање: „Дали вие можете да одговорите со да или не ако ве прашам дали твоите дома знаат дека си проститутка“.
Оставки низ светот за коментари по Фејсбук, прислушување, алкохол…
Кога ќе се погледнат искуствата надвор од државните граници, може да се забележат стотици оставки поради некоректни изјави, плагијати на докторски дисертации, коментари по социјални мрежи, одмори на туѓа сметка, прислушувања, смртни случаи… Не секогаш министрите и функционерите имале допирна точка со конкретните случаи и скандалите, но презеле одговорност поради пропусти во своите ресори и сектори.
Аида Хаџиалиќ
Шведската министерка со босанско потекло Аида Хаџиалиќ, 29 години, даде оставка од својата функција поради тоа што возела под дејство на алкохол. Таа беше министерка за средно образование и обука на возрасни. Полицијата од Малме во рутинска контрола кај неа утврдила присуство на 0,2 грама алкохол во крвта, односно точно нивото кое претставува престап во Шведска. Таа потенцираше дека „ова е најголемата грешка во нејзиниот живот“ и дека „длабоко жали за ова што се случи“.
Во Словенија министерот за здравство Томаж Гантер даде оставка поради неможноста да се спроведат здравствени реформи, а црногорскиот министер Миодраг Радуновиќ ја напушти функцијата по појавата на инфекција во одделот за гинекологија на општата болница во Бијело Поље, од која почина едно новороденче.
Естонскиот министер за финансии Јирген Лиги замина откако еден негов навредлив коментар на социјалната мрежа Фејсбук, упатен кон колега во естонската влада, го навлече бесот на јавноста во земјата
Министерот за надворешна трговија и економски односи на Босна и Херцеговина, Борис Тучиќ поднесе оставка затоа што властите во Сараево подготвувале продажба на оружје на Украина.
Во Јапонија, министерот за економија Јосио Хахиро во 2011 реши да го напушти ресорот поради негодувањата што ги предизвика неговата изјава дека регионот околу оштетената централа „Фукушима“ е како „мртов град“. Најавата за оставката на данскиот министер за правда, Мортен Боедсков, пак, дојде по одложената посета на парламентарците на населбата на хипици во Копенхаген.
Британецот Брукс Њумарк се повлече од министерската фотелја откако „Сандеј тајмс” најави текст со негови експлицитни фотографии. Њумарк беше министер за граѓанско општество, а преку интернет разменувал фотографии, меѓу кои и од себе во пижами со новинарка што се претставила како млада активистка.
Романски министер за труд поднесе оставка од „морални причини“ по откривањето дека под неприфатливи околности ја вработил својата сопруга, а полскиот министер за одбрана Богдан Клич по авионската несреќа во која загина тогашниот полски претседател Лех Качински и уште 95 луѓе кај Смоленск.
Поразот на референдумот за независност беше аргументот за оставката на првиот министер на Шкотска и лидер на Шкотската национална партија (СПН), Алекс Салмонд.Тој рече дека по заминувањето од двете функции, ќе остане во политиката само како член на шкотскиот парламент. И покрај поразот на сепаратистите и националистите, Салмонд потенцираше дека „сонот за независна Шкотска продолжува да живее“.
Тројца министри во Владата на индиската држава Карнатака поднеле оставки бидејќи гледале порноклип за време на владина седница. Унгарскиот претседател Пал Шмит замина од функцијата поради скандалот со плагијатот на неговата докторска дисертација, а Германецот Кристијан Вулф откако беше обелоденето дека прифатил услуга и бил со сопругата на одмор на туѓа сметка.
Во јавноста лани „протекоа“ тајни снимки од разговори меѓу полски министри. Веднаш потоа премиерката Епа Копач соопшти дека тројца министри се повлекле од ресорите здравство, финансии и спорт. Уште неколку други политичари, меѓу кои е и парламентарниот спикер Радослав Сикорски, како и главниот советник на премиерот и координатор за посебни служби, исто така дале оставка. Ова всушност беше продолжение на владиниот скандал што избувна во јули минатата година, за повеќе разговори што се случувале во елитни ресторани во Варшава, а наводно вклучувале дискусии и детали околу економски и надворешни политики. Спикерот Сикорски ги нарекува полско-американските врски „безвредни“, а за британскиот премиер Дејвид Камерон вели дека е „недораснат за европски прашања“. Аферата со прислушувањето резултираше со обвиненија против неколку лица, вклучувајќи ги и менаџерите и келнерите во рестораните.
Најпознатата афера во политичката, медиумската, па и филмската историја – „Вотергејт“ во 1974 беше причина за оставката на Ричард Никсон. Републиканецот беше 37-миот претседател на САД, а замина од Белата куќа откако беа откриени уреди за прислушување во изборниот штаб на соперничката Демократска партија во комплексот Вотергејт, Вашингтон. Прислушувањето го организираа приврзаниците и најодговорните луѓе на Републиканската партија.
Б.Ш.
-
RASTI DIME SPASOV: KËRKESË PËR DORËHEQJE DHE PËRGJEGJËSI NË SHTET TË PA PËRGJEGJSHËM
Aktivistë dhe disa parti politike kërkuan dorëheqjen e zëvendës ministrit plotësues për Punë dhe Politikë Sociale, DimeSpasov. Rasti i tij kontrovers, ishte top temë në mediat dhe rrjetet sociale, dhe njëkohësisht hap plagën e vjetër kur bëhet fjalë për rastet e dorëheqjeve në vendin tonë në të kaluarën, si akt moral dhe i përgjegjshëm.
Për një pjesë të publikut është e pa tolerueshme të mos kihet përgjegjësi nga funksionar i cili sipas MPB-së ka pasur aksident rrugor, është arratisur pas të dy përplasjeve dhe në arratisje e sipër është ndaluar nga patrulla policore, dhe prandaj përsëri ka ikur derisa ka zgjatur inspektimi dhe e ka lënë bashkudhëtaren. Gjithashtu, rasti e paska “tronditur” dhe njeriu i cili një orë më vonë ka ardhur dhe ka pohuar se ai ka drejtuar automjetin, por se nuk e ka ditur saktë se çfarë ka ndodhur dhe policia nuk e ka besuar. Me një dozë plotësuese humori dhe kontradiktë, rezultuan edhe publikimet e mediave pro qeveritare të cilat raportuan se Spasovin e paskan ndjekur një grup kriminelësh të përkatësisë etnike shqiptare nga Serava e Shkupit, të cilët më vonë u paraqitën edhe në stacionin policor me deklaratë se janë akuzuar në mënyrë të rrejshme.
Ky galimatias nuk e ndali hovin e reagimeve të publikut, por vazhduan kërkesat për dorëheqjen e DimeSpasovit. Nëpër rrjetet sociale përmendet se të mundshme janë edhe protesta. Revolta u rrit edhe nga fakti së ne vendin tonë dorëheqjet janë një gjë e rrallë, të paktë janë funksionarët të cilët do të kishin bërë një gjest të tillë të përgjegjshëm dhe me këtë, do të ishin shembull.. Dorëheqjet janë një kategori relativisht e re dhe e panjohur në realitetin nacional, dhe pa to përhapet miti i të pa gabueshmit por edhe i tolerancës kriminale.
Përvojat e deritanishme e konfirmojnë tendencën e tillë “të turpshme” për tërheqje nga funksioni si akt moral. Kjo në përkthim do të thotë – Maqedonia është vend mjaft i pa përgjegjshëm nga aspekti i përcaktimit ose pranimit të përgjegjësisë. Ne gishtat e duarve mund të numërohen funksionarët të cilët kanë marrë përgjegjësi, iniciativë personale të largohen nga pozita ose resori për shkak të fatkeqësive, mitos, aktiviteteve të korrupsionit, rasteve të vdekjes, katastrofave dhe skandaleve. Kjo është shumë pak për një vend që zhvillohet nga aspekti qytetar dhe institucional, ri formulohet dhe flirton me BE-në dhe me botën perëndimorë në lidhje me zbatimin e vlerave të veta demokratike.
I pari në mend të vjen Antoni Peshev. Ai ishte ministër i Komunikacionit, në vitin 1993 dhe guxoi të paraqesë dorëheqje të pa revokueshme për shkaqe morale, pas fatkeqësive ajrore të aeroplanëve të “Paler” dhe “Avioimpeks”.Dorëheqje në vitin 1995 dha edhe LjubomirFrçkovski, i cili ishte ministër i Punëve të Brendshme kur më 3 tetor 1995 u krye atentat mbi presidentin KiroGligorov. Në lidhje me dorëheqjen e Frçkovskit mediat shkruan disa ditë pas atentatit, megjithatë, kryeministri i atëhershëm BrankoCrvenkovski, pasi mendoi një muaj, nuk e pranoi dorëheqjen.
Nga rënia e avionit “Foker” të PalerMakedonija në vitin 1993
Ngjashëm ndodhi edhe me Mile Janakievskin.Dorëheqjen të cilën e ofroi ministri i atëhershëm i Transportit, ndodhi pas fundosjes së anijes në Liqenin e Ohrit. Në liqenin më të madh nacional humbën jetën 15 shtetas bullgarë, por vendimin e Janakievskit nuk e pranoi kryeministri aktual NikollaGruevski. Vitin e kaluar Janakievski dha dorëheqje, por kjo zyrtarisht ndodhi për shkak të: “gjendjes politike dhe të gjitha incizimeve të prera, të ngjitura dhe të montuara”, por paraardhësi i Vllado Misajllovskit, nuk përmendi se ka marrë përgjegjësinë për veprimet të cilat i gjithë publiku në Maqedoni i dëgjoi në “bombat”.
Përveç rastit me Peshev, një pjesë e publikut maqedonas mban mend edhe dorëheqjen e një kryeministri – Hari Kostov, i cili vetëm pas pesë muaj pas marrjes së funksionit, në nëntor të vitit 20004 u tërhoq nga funksioni. Si shkak për lëvizjen e këtillë atëherë ai i theksoi problemet gjatë bashkëpunimit me BDI-në, partner i atëhershëm i koalicionit në qeverinë e LSDM-së.
Një pjesë e publikut vendas, mund të mbajë mend edhe dorëheqjen e Gjuner Ismail. Në vitin 1996, Sasho Ordanovski, u ndërrua nga pozita e drejtorit në RTVM, ndërsa Ismail, si ministër i atëhershëm, zëdhënës i Qeverisë, nuk u pajtua me përzierjen e drejtpërdrejtë të qeverisë në politikën e pavarur redaktuese të televizionit. Ismail, atëherë ndjeu se është e pa tolerueshme të cenohet interesi publik dhe funksioni i televizionit nacional.
Gjatë mandatit të Laze Elenovski, u rrëzua helikopter i armatës, humbën jetën 12 ushtarë. Presioni i publikut intensifikohej, por ministri i atëhershëm i Mbrojtjes, refuzoi të japë dorëheqje. Ngjashëm ndodhi edhe pas rënies së avionit qeveritar , me çka humbi jetën presidenti BorisTrajkovski dhe shtatë bashkëpunëtorë. Ministri i resorit atëherë ishte Agron Buxhaku, ndërsa përgjegjës për mirëmbajtjen e flotës qeveritare dhe drejtor i Shërbimit për Punë të Përgjithshme dhe të Përbashkëta, ishte GoranMinçev.
Fundi tragjik i nëntë vjeçes, Tamara Dimovska nga Velesi, kërkesa e së cilës për operim ngeci diku nëpër labirintet burokratike, hasi në një sërë reagime nga qytetarët – protesta, kritika të ashpra nga ekspertët dhe shoqatat e ndryshme, dhe logjikisht rezultuan edhe kërkesa për dorëheqjen e Ministrit të Shëndetësisë dhe në Fondin e Sigurimit Shëndetësor.Është fakt se u larguan disa persona nga Fondi, por qytetarët nëpërmjet protestave të shumta kërkuan edhe ri shqyrtimin e pjekurisë politike institucionale, me qëllim që dorëheqja potenciale të ministrit Nikolla Todorov të jetë solidare dhe të ketë dimension human, të shndërrohet në shembull. Me tragjedinë e Tamarës, por edhe me më shumë anomali në sistemin shëndetësor, Todorov nga aktivistët fitoi edhe “titullin”, “Ministri i vdekjes”.
Sheshi i “Përgjakur” për të përkujtuar vrasjen e MartinNeshkovski dhe përpjekjen për kamuflimin e vrasjes
Edhe pse nëpër rrugët derdheshin lumenj njerëz, protestohej me ditë për shkak të vrasjes së 21 vjeçit MartinNeshkoski, MPB doli me një sërë deklarata kontroverse, dorëheqje nuk dha as policja e parë e atëhershme, Gordana Jankullovska. Në pozitën e saj qëndroi edhe pas 5 majit, 2015, pasi opozita publikoi “bombë” të re me biseda dhe e aktualizoji rastin me Neshkoski, ndërsa para Qeverisë u grumbulluan një masë e revoltuar qytetarë, për të kërkuar përgjegjësi edhe nga NikollaGruevski, dhe nga i gjithë kreu qeveritar në përgjithësi. Dorëheqja e Jankullovskës ndodhi pak më vonë. Ngjashëm si edhe dorëheqjet e Sasho Mijallkovit dhe Janakievskit, kjo u lidh me krizën politike, pa asnjë lloj indikacioni se e paraqet për shkak të akuzave në lidhje me fshehjen e rastit me Neshkoskin.
Dorëheqje nuk paraqiti as presidenti Gjorgje Ivanov. Kriza politike në vend fitoi një dimension të ri dhe protesta masive pikërisht për shkak të vendimit të Ivanovit, për falje kolektive të 56 personave, pjesa më e madhe funksionarë dhe ndihmësit e tyre të involvuar në rastet e përgjimit skandaloz.Ivanov veprimin e tij e mbroji me argumentin se bëhet fjalë për: “vendim me interes shtetëror, për pajtimin e palëve dhe zgjidhjen e krizës”.Kjo vetëm se e ndezi edhe më tepër vullkanin, ndërsa lava nga revolta u derdh nëpër rrugët e Maqedonisë. Kështu lindi edhe “Revolucioni Laraman”.
Kritika në adresë të kryetarit të komunës së Shkupit, Koce Trajanov, erdhën pas vërshimeve të 6 gushtit. Vërshimet rezultuan me 22 persona të vdekur, qindra shtëpi të shkatërruara dhe pamje apokalipsi në rajonet e Hasanbegut, Stajkovcit, Smillkovës dhe Haraçinës, prandaj kërkohej dorëheqja e Trajanovskit, për shkak se nuk ka ndërmarrë masa për mbrojtje nga vërshimet dhe për shkak të mungesës së investimeve në infrastrukturë. Gjithashtu, kritika pati edhe në lidhje me mënyrën se si vepruan dhe u përballën me pasojat nga vërshimet. Trajanovski ngeli në funksionin e tij.
Shoqata e Gazetarëve të Maqedonisë (SHGM) kërkoi dorëheqjen ose shkarkimin nga posti nën kryetar i Qeverisë për Vlladimir Peshevskin, i cili javën e kaluar pas pres konferencës në të cilën u prezantua raporti i DuingBiznis për maqedoninë, ka ofenduar gazetaren e gazetës ditore “Vest” për shkak së ajo e ka pyetur pyetje nëse Qeveria mendon të rrisë kufirin e moshës në 67 për dalje në pension. Siç reagoi SHGM, Peshevski i irrituar nga insistimi i gazetares për të marrë përgjigje më të saktë rreth qëllimit të Qeverisë të rrisë kufirin e moshës për dalje në pension i është drejtuar gazetares me kundër pyetjen:“Ju a do mund të më përgjigjeni me po ose jo nëse ju pyes, vallë prindërit tënd e dinë se je prostitutë?”Nga SHGM-ja përkujtuan se
Dorëheqje nëpër botë në lidhje me komentet në Fejsbuk, përgjime, alkool…
Kur do të analizohen përvojat jashtë kufijve shtetëror, mund të vërehen qindra dorëheqje për shkak të deklaratave jo korrektë, plagjiatë të disertacioneve të doktoratës, komente në rrjetet sociale, pushime në llogari të tjetër kujt, përgjime, raste vdekjesh … Jo çdo herë ministra dhe funksionarë kanë pasur diçka të përbashkët me rastet konkrete dhe skandalet konkrete, por kanë ndërmarrë përgjegjësi për shkak lëshimeve në resorët dhe sektorët e tyre.
Aida Haxhialiq
Ministrja Suedeze, me origjinë boshnjake Aida Haxhialiq, 29 vjeçe, dha dorëheqje nga funksioni sepse ka drejtuar makinën nën ndikim të alkoolit. Ajo ishte ministre e Arsimit të Mesëm dhe Trajnimin e të Rriturve. Policia e Malmes, gjatë një kontrolli rutinë tek ajo ka konstatuar prezencë të alkoolit prej 0,2 gram në gjak, respektivisht nivelin e saktë i cili paraqet shkelje në Suedi.Ajo theksoi se:” ky është gabimi më i madh që e ka bërë gjatë jetës së saj” dhe se “shpreh keqardhje të madhe për atë që ka ndodhur”.
Në Slloveni ministri i Shëndetësisë Tomazh Ganter, dha dorëheqje për shkak se nuk kishte mundësi të realizojë reformat shëndetësore, ndërsa ministri malazez Miodrag Radunoviq lëshoi funksionin pas paraqitjes së infeksionit në repartin e gjinekologjisë në spitalin e përgjithshëm në BijeloPolje, si pasojë e së cilën vdiq foshnjë e sapolindur.
Ministri estonez i Financave, Jirgen Ligi, u largua pasi një koment i tij ofendues në rrjetin social Fejsbuk, drejtuar kolegut te tij të qeverisë estoneze, rezultoi me revoltë në mesin e popullit estonez.
Ministri i Tregtisë së Jashtme dhe Marrëdhënieve Ekonomike të Bosnjës dhe Hercegovinën, Boris Tuçiq, dha dorëheqje sepse qeveritarët në Sarajevë kanë përgatitur shitjen e armëve në Ukrainë.
Në Japoni, ministri i Ekonomisë Josio Hahiro në vitin 2011, vendosi të lëshojë resorin e tij për shkak të mos pëlqimit që shkaktoi deklarata e tij se rajoni rreth centralit të dëmtuar “Fokushima” është si “qyteti i vdekur”. Paralajmërimi për dorëheqjen e ministrit danez të Drejtësisë, Morten Boedskov, ndodhi pas vizitës së anuluar të parlamentarëve në lagjen e hipikëve në Kopenhagë.
Britanezi, Bruks Njumark, u tërhoq nga kolltuku ministror pasi “SandejTajms” paralajmëroi tekst me fotografi të tij eksplicite. Njumark, ishte ministër i Shoqërisë Qytetare, ndërsa nëpërmjet internetit ka shkëmbyer fotografi, ndër të cilat edhe nga vetja e tij me pizhame me gazetaren e cila është prezantuar si aktiviste e re.
Ministri rumun, për Punë, dha dorëheqje për “shkaqe morale” pas zbulimit se nën rrethana të pa pranueshme e ka punësuar bashkëshorten e tij, ndërsa ministri polonez i Mbrojtjes Bogdan Kliç, pas fatkeqësisë ajrore gjatë së cilët humbi jetën presidenti i atëhershëm Leh Kaçinski dhe 95 persona të tjerë te vendi Smolensk.
Dështimi i referendumit për pavarësi ishte argumenti për dorëheqjen e ministrit të parë të Skocisë dhe lider i partisë Nacionale Skoceze (PNS), Aleks Salmond. Ai tha se pas largimit nga të dy funksionet do të qëndrojë në politikë vetëm si anëtar i parlamentit skocez.Edhe përpos dështimit të separatistëve dhe nacionalistëve, Salmond theksoi se “ëndrra për pavarësinë e Skocisë vazhdon të jetojë”.
Tre ministra të Qeverisë së shteti Indian, Karnataka kanë dhënë dorëheqje, sepse kanë parë video porno gjatë seancës qeveritare. Presidenti Hungarez Pal Shmit, është larguar nga funksioni për shkak të skandalit me plagjiaturën e disertacionit të doktoratës së tij, ndërsa Gjermani Kristijan Vulf, mbasi u zbulua se ka pranuar shërbim dhe me bashkëshorten ka qenë në pushim në llogari të tjetër kujt.
Javën e kaluar në publik “u paraqitën” incizime sekrete nga bisedat ndërmjet ministrave polak. Menjëherë pas kësaj kryeministrja Epa Kopaç, njoftoi se tre ministra janë tërhequr nga resorët e Shëndetësisë, Financave dhe Sportit. Edhe disa politikanë të tjerë, ndër të cilët edhe spikeri parlamentar Radosllav Sikorski, si dhe këshilltari kryesor i kryeministrit dhe koordinator për shërbime të veçanta, gjithashtu kanë dhënë dorëheqje. Kjo në fakt paraqiste vazhdim të skandalit qeveritar që shpërtheu në korrik të vitit të kaluar, në lidhje me më shumë biseda që kanë ndodhur në restorantet elitare të Varshavës, dhe kinse janë përfshirë diskutime dhe detaje rreth politikave ekonomike dhe politikave të jashtme. Spikeri Sikorski, i quan lidhjet polake – amerikane “të pa vlefshme” ndërsa për kryeministrin britanik DejvidKameron thotë se “është i pa pjekur për çështjet evropiane”. Afera më përgjimin rezultoi me padi kundër disa personave, përfshirë edhe menaxherët dhe kamerierët e restoranteve.
Afera më e njohur në historinë politike, të mediave po edhe në historinë e filmit – “Uolltergejt” në vitin 1974 ishte shkak për dorëheqjen e Riçard Nikson. Republikani ishte presidenti i 37-të i SHBA-ve, ndërsa u largua nga Shtëpia e Bardhë, pasi u gjetën pajisje për përgjim në shtabin zgjedhor të Partisë Demokratike rivale, në kompleksin Uotergejt, Uashington. Përgjimin e kishin organizuar ithtarët dhe njerëzit me përgjegjësi më të madhe të Partisë Republikane.
B.SH.