Радио МОФ на МОТ – „Метаморфози“

Metamorphosis

1. A transformation, as by magic or sorcery.

2. A marked change in appearance, character, condition, or function.

3. Biology A change in the form and often habits of an animal during normal development after the embryonic stage. Metamorphosis includes, in insects, the transformation of a maggot into an adult fly and a caterpillar into a butterfly and, in amphibians, the changing of a tadpole into a frog.

4. Pathology A usually degenerative change in the structure of a particular body tissue.

Нешто слично на дефинициите што ги прочитавте ќе најдете во повеќето речници, ако го барате терминот „метаморфоза”.  Претставата која вчера ја гледавме можеби и подобро од дефинициите во речниците ни покажа што значи една таква трансформација. Во серија на кратки акти, актерите од  Југословенско драмско позориште ги менуваа ликовите, сцената и приказните. Во еден момент беа луѓе, со свој карактер и волја , за веднаш потоа да се претворат во камен, во река или во некое диво животно кое бега за својот живот.

Радио МОФ на МОТ - „Метаморфози“

 

Дејствата кои се одигруваа пред нас се црпени од опус магнумот на Овидиј, Метаморфози, од каде и доаѓа насловот на претставата.  Не е ништо чудно што и содржински се во фокус метаморфозите, промените кои настануваат кај хероите во одредени моменти, казните за гревовите на грешниците. Сепак, една друга тема посуптилно се провлекува низ делото – љубовта, или страста, се појавува во секоја приказна – привлечна или одбивна, посакувана или замразена. Тоа не значи дека ликовите се обоени само во едно светло. Напротив, се препознава трудот кој е вложен за да се објаснат нивните постапки, тие не се сведени само на права линија од почетокот до крајот на нивната улога. Нивните мотивации се сложени, а нивните дела често проследени со каење или двоумење, како и што е нормално за луѓето. Сцената, пак, се менува и расте по секоја раскажана приказна. Нишка по нишка, таа се гради од ликовите, расте и се менува, за на крај од неа да се роди нешто сосема различно од тоа што претходно постоело. Токму таму се наоѓа и вредноста на метаморфозата.

Ние бевме пријатно изненадени од леснотијата и шеговитоста со која актерите ги одиграа некои од помрачните реплики.  Наместо да се создава тежина и тензија, ликовите внесоа насмевки и смеа таму каде тоа најмалку се очекуваше.  Сметаме дека ваквиот контраст ни дозволи поцелосно и без непотребно форсирање на атмосфера да ги согледаме квалитетите на приказните.

Александар Поповски, режисерот на оваа представа, не само што покажа дека добро знае што се Метаморфози, а нас и публиката не мотивираше да ги побараме и надвор од сцената, во себе.

Атанас Димитров