Мнозинството жени во светот претрпеле сексуално вознемирување. Според достапните истражувања, се проценува дека најмалку 75 проценти од женската популација, од 2,7 милијарди жени на возраст над 18 години, или 2 милијарди жени биле жртва на сексуално вознемирување, пишува демографот Џозеф Шами, поранешен директор на Одделот за население на Обединетите Нации.
Светската здравствена организација (СЗО) проценува дека 35% од жените во светот, или околу 930 милиони, претрпеле физичко и/или сексуално насилство во нивниот живот. СЗО ова ниво на насилство врз жените го смета за огромен проблем по јавното здравје, како и сериозно прекршување на човековите права на жените.
Иако дефинициите за сексуално вознемирување врз жените се доста различни во различните делови од светот, тоа генерално се однесува на недобредојдено и несакано однесување, или приморање од сексуална природа која го нарушува достоинството на жената и личната благосостојба и создава застрашувачка, омаловажувачка и непријателска околина.
Во сексуалното вознемирување спаѓаат многу нешта, како: сексуален напад, несакан притисок за сексуални врски или услуги, несакан намерен допир, притеснување, следење, коментари кои наведуваат на секс и несакана комуникација од сексуална природа.
Авторот на текстот проценува дека пропорцијата на жени кои доживеале сексуално вознемирување драстично се разликува низ државите – од 50 проценти, дури над 90 проценти.
Последиците од сексуалното вознемирување можат да бидат многу сериозни, се наведува во текстот. Во зависност од различни фактори, како природата и видот на вознемирувањето, културното окружување и социјалната поддршка, а дополнително со чувството на бес и срам, сексуалното вознемирување може да има сериозни ефекти на здравјето, како депресија, вознемиреност, стрес, главоболки, негативна самодоверба, несоница и дури симптоми на пост-трауматски нарушувања. Последиците за жените можат да бидат и откази од работа, губења на унапредување, стигматизација, невработеност, помали приходи и нарушени кариери.
Авторот Шами заклучува дека општествата и културите мораат да го променат односот, нормите и однесувањето и на мажите и на жените кога се однесува за третирањето на жените во работниот и јавниот простор. Жените и мажите кои јавно зборуваат за своите искуства, организираат мрежи на поддршка и преземаат акција против сексуалното вознемирување врз жените се критични во остварувањето на овие потребни општествени промени.